در ایتالیا، نسخه پزشکی برای محصولات بهداشتی طبیعی لازم نیست، بنابراین DS به راحتی برای مراقبت از خود و انتخاب خود در دسترس است.
قوانین اصلی اتحادیه اروپا در مورد مکمل های غذایی دستورالعمل 2002/46/EC [12] است. از آنجایی که مصرف بیش از حد می تواند عوارض نامطلوب ایجاد کند [13،14،15،16،17]، این دستورالعمل حداکثر مقدار ویتامین ها و مواد معدنی را برای افزودن به مکمل های غذایی تعیین می کند. در ایتالیا، علاوه بر جابجایی این دستورالعمل ها (فرمان قانونی شماره 169 21 مه 2004 و اصلاحات بعدی [18])، به منظور اطمینان از سطح مناسب کیفیت و ایمنی مکمل های غذایی، وزارت بهداشت در نوامبر 2018 "توصیه هایی در مورد شیوه های تولید خوب مکمل های غذایی" با هدف ارائه نشانه های فنی که نیازهای خاص صنایع تولیدی را برآورده می کند [19]. در حال حاضر، DSهایی که به عنوان مواد تشکیل دهنده مواد مجاز توسط قانون را دارند، می توانند در بازار عرضه شوند. اگر این شرایط رخ ندهد، لازم است یک مجوز موقت درخواست شود، تنها بر اساس اثبات ایمنی استفاده، همانطور که توسط مقررات اتحادیه اروپا 2015/2283 در مورد غذاهای جدید اداره می شود [20].
در عین حال، باید تاکید کرد که برای عرضه در بازار ماده ای مانند DS و/یا ماده تشکیل دهنده DS، هیچ مدرکی دال بر اثربخشی لازم نیست.
حدود 50٪ از جمعیت عمومی و تا 100٪ از ورزشکاران در برخی از ورزش ها مصرف مکمل های غذایی را گزارش کرده اند [11، 21]. در یک مطالعه اخیر روی بدنسازان اسپانیایی، 100٪ از افراد مصرف DS را گزارش کردند [4].
اگرچه مکانیسم های عمل زیادی در بهبود عملکرد برای DS پیشنهاد شده است، مطالعات کمی وجود دارد که کارایی واقعی را نشان دهد. به عنوان مثال، مصرف بسیار زیاد آرژنین ممکن است باعث افزایش ترشح هورمونرشد انسانی (HGH) ناشی از ورزش شود، اما این با افزایش عینی در عملکرد ورزشی مطابقت ندارد. کارنیتین باید عملکرد ماهیچه های اسکلتی را بهبود بخشد اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه کارنیتین عملکرد فیزیکی را در افراد سالم بهبود می بخشد وجود ندارد [22]. همچنین، کراتین یک مکمل محبوب برای افزایش انرژی در طول تمرینات کوتاه مدت و با شدت بالا است [23].
چندین مطالعه اثرات نامطلوب مصرف مکمل های غذایی از جمله مشکلات قلبی عروقی، خونی، متابولیک و عصبی را نشان داده اند [14، 22]. با وجود در دسترس بودن اطلاعات گسترده در مورد استفاده از مکمل ها از نقاط مختلف جهان، داده های محدودی از ایتالیا در دسترس است.
گاهی اوقات بدنسازان از مواد ممنوعه ای مانند دیورتیک ها، محرک ها یا مواد آنابولیک استفاده می کنند که در لیست روش ها و مواد ممنوعه منتشر شده توسط آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) قرار دارد [24]. گزارشهای قبلی که شیوع استفاده از استروئیدهای آنابولیک را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادهاند، پلیدارویی و دوزهای بالای داروهای تزریقی را نشان میدهند [25]. ناندرولون دکانوات و سوستانون، محصولی ترکیبی از 4 استر تستوسترون، شایع ترین عوامل مورد استفاده گزارش شده بودند [25]. تخمین زده می شود که استفاده از مواد ممنوعه 1 تا 5 درصد در جمعیت عمومی باشد که در برخی از ورزش ها به 50 درصد می رسد [26، 27].
استفاده از عوامل دوپینگ به یک مشکل بهداشت عمومی تبدیل شده است زیرا ورزشکاران جوان و غیرحرفه ای را نیز تحت تاثیر قرار می دهد [28]. با این حال، خطرات عینی برای سلامتی از جمله بیماری های قلبی عروقی، دیابت، سرطان، مشکلات سلامت روان، ویریل شدن در زنان و سرکوب آندروژن های تولید شده به طور طبیعی در مردان وجود دارد [26].
با توجه به اینکه بدنسازان یک گروه پرخطر از مصرف DS و H هستند و مطالعات انجام شده در ایتالیا در این جمعیت وجود ندارد، هدف ما شناسایی عوامل اجتماعی، روانی و سازمانی مرتبط با استفاده از مکمل های غذایی و هورمونها بود. در بدنسازان جوان منطقه شهری ناپل.